Peki hayat neydi?
Aldığımız nefes mi?
Yoksa;
Yaşadığımız zaman mı?
Peki;
Nefret neydi?
Yaptığımız hatalar mı ?
Yoksa;
Kötü olan kalbimiz mi?
Kim derdi ki,
Parmaklıklar ardında,
Seni bekliyorum.
Kim derdi ki,
Bir kuru ekmek kadar değerim kalmayacak.
Sebepsiz boş yere
Kırdın kalbimi,
Kırılan bardaktan tekrar içilir mi?
Yada,
Kırılan kalp tekrar atar mı?
Atmayan yürek, kırık kalp
Dünya dursa bile,
Sevmek bitse bile,
Güneş tekrar doğar bizim için...
